Trafik Kazasında Kol Kaybı Halinde Makul Manevi Tazminat Ödenmesi Gerektiğine Dair Yürütülen Yerel Mahkeme Kararına İlişkin Emsal Yargıtay Kararıdır
18 Ocak 2018Otobüs Kazaları
3 Şubat 2018TÜRK MİLLETİ ADINA
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/16284
KARAR NO : 2017/6796
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : S..... Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/09/2015
NUMARASI : 2014/573-2015/398
DAVACI : P. N. H. İ. Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. vekili Avukat Özgür Eray Taş
DAVALILAR : 1-Başbakanlık Gümrük Müşteşarlığı vekili Avukat F. G. 2-Hazineye izafeten Sapanca Mal Müdürlüğü vekili Avukat R. Ö.
Davacı P. N. H. İ. Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. vekili Avukat Özgür Eray Taş tarafından, davalılar Başbakanlık Gümrük Müşteşarlığı ve Hazineye izafeten Sapanca Mal Müdürlüğü aleyhine 05/12/2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 03/09/2015 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma nedeninden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kendisine ait araca kaçakçılık suçunda kullanıldığı iddiası ile el konulduğunu, ceza yargılamasında kamu davasının zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına ve nakil vasıtası aracın iadesine karar verildiğini belirterek, haksız el koyma nedeniyle oluşan zararının tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, olayda bir kusur ya da sorumlulukları olmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, el koyma işleminin hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davaya konu olayda; davacıya ait araca, kaçak elektronik eşya taşımasında kullanıldığı iddiasıyla 16/07/2003 tarihinde el konulmuş, Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesinde yapılan yargılama sonunda, 2003/769 esas, 2009/175 sayılı kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine, suçta kullanıldığı iddia olunan araçların ruhsat sahiplerine iadesine karar verilmiş, anılan kararın katılan idare vekilince temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 09/04/2013 günlü, 2010/13676 esas ve 2013/8925 sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmış ve kesinleşmiştir.
Mahkemece, ceza davasının beraatle sonuçlanmaması, zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilerek ortadan kalkması hususu gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiş ise de, bu durum ancak belirlenen tazminat miktarından bir miktar indirim yapılması sebebi olabilir.
Şu halde; davacının zarar kapsamı belirlenerek hükmedilecek tazminat miktarından davacının müterafik (bölüşük) kusuru da gözetilerek BK.43 (TBK.51) maddesi gereğince uygun miktarda indirim yapılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken ceza mahkemesinin kesinleşen iade kararı gözardı edilerek, istemin tümden reddine karar verilmesi doğru olmamış bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.